Oysa surekli aklimdan geciyorken birseyler kaleme almak zor gelir oldu.
Biraz once telefonumdaki eski fotograflara daldim gittim, eski dediysem gercekten eski, 3 senelik fotograflardan bahsediyorum. Bir insanin hayatinda 3 sene ne ki diyebilirsiniz belki ama, benim icin devrim niteligindeydi, evlendim, uzaklara gittim, sonra sayisiz seyahatlerim oldu bir sene boyunca, ( ne seneydi o oyle, anlat anlat bitmez simdi en iyisi mi hic girmemek o konuya) sonra dondum geldim, ev isleri falan derken birkac ay gecti, sonra yeniden ise basladim. Falan filan. Fotograflar da olmasa... Hersey degisiyor, duygularimiz var ya o duygularimiz birtek o bizimle kalan, icimiz, ic sesimiz.