Mutlulugu 3 kelimeyle tarif edebilir misiniz? Belki de tek kelime yeter?

Cocukluk, ergenlik, genclik yillari derken yas 30 lara dayandigindan midir nedir bilmem, mutluluk tarifim degisiyor yillar gectikce.

Eskiden mutluluk, bayram sabahlari basucunda yeni kiyafetlerle uyanmak (heyecandan tum gece uyuyamazdim nerdeyse), karnede tum notlari 5 pekiyi getirmek, ananemin yaptigi hamurlarla oynamak, bilgisayarimin olmasi, harcligimin istedigim herseyi alabilecegim seviyede olmasiydi, sonraki zamanlarda istedigim saatlerde sinemaya gidebilmek, marka giyinmek vs oldu, sonra iyi bir universiteden mezun olma, is bulma ve akabinde basarili olma, yurtdisi seyahatleri yapabilmeydi, derken derken bir de baktim aslinda bunlarin hepsi bir arac. Tabiki hepsini yasamak ayri ayri guzeldi de cogu zaman es gectigimiz yada farkindaliligimizin olmadigi  bir kismi vardi.

Insanin ailesi ve onlarla gecirdigi zamandan daha degerli birsey yokmus hayatta. Buyuklerimizin soyledikleri onceden bir kulagimizdan girip digerinden cikarken, onlari anca simdi anlayabiliyor olmamiz ne tuhaf. Hatta annemin hep soyledigi "Anne olunca anlarsiniz" lafi yok muu, ilerde anne oldugumda nasil hissedicem onu da o zaman yazarim:) Ama iste biz de buyuyor, olgulasiyoruz... 

Bu da simdi nerden cikti Didem demeyin,
Bilenler bilir duygusal yanim agir basar cogu zaman
Ozlem mi dedi birisi, iste o herseyden yaman...