Oturmusum Viyana Universitesi kampusunde bir banka. Sonraki dersi bekliyorum. Hava gunesli, guzel bir sicaklik var hani yakmayan ama kemiklerinizi isitan. Sagimda solumda cok insan yok. Bankin uzerine hafifce uzaniyorum. Gunesin tadini cikariyorum bir yandan bir yandan da ozlemlerimi fark ediyorum. Hersey ozleniyor, anne baba abla ozlemi ayri. Ama onun disindakileri de ozluyor insan. Birden sunu farkdiyorum. En cok ozlediklerimin basinda soyle bi kiz arkadasimla onceden planlamamis bi telefonla biraraya gelinmis bir bulusma. Of degmeyin ordaki iki kizin keyfine. Konu konuyu acar, kahveler caylar soylenir, biraz da kek kurabiye varsa oyyyy. Birbirilerinin noktalari vardir ortak olduklari. Hayalleri vardir gerceklestirecekleri. Sevgi doludur o sohbet, kiskancliktan hirstan cook uzaktadir. Hakli elestiriler olur yeri geldiginde, yada ayni kisiye sovulur buyuk bir keyifle. Farkli birseydir o. Aile sohbetlerinden cok farklidir yada oylesine arkadasliklardan. Gercekten bilmek icin sorarsin yardim edebilmek icin gecen gunku sorunu nasil cozdugunu yada cozemedigini. El vermek istersin, ufak bir deneyimle paylasirsin duygularini. O da aynisini yapar sana. Sorularinda art niyet yoktur bilirsin. Yada seni yanlis anlamaz asla. İste bu rahatlikla yapilir o sohbetler. Ne guzel de yapilir, iyiki bulusulmustur hep!
Hangi ortamda olursan ol, yasin kac olursa olsun, bu hep yasaman icin gerekecektir.
Onun icin iyiki varsiniz, M., 2A., 2S, 2G, 2B.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder